Erich von Däniken - Strategia Bogów(1),




	Start Erich Fromm - Kryzys psychoanalizy+, Psychologia [autor eksperymentu więziennego], F, Fromm Erich Fromm o sztuce milosci, filozofia, FILOZOFIA, Dzieła innych filozofów Ernst Bloch – Pamiętnik dla Elzy Bloch von Stritzky, Komunizm - Socjalizm, Ernst Bloch Erich FROMM Zapomniany język, Antropologia, antropologia kulturowa Erich Fromm - Pedagogika radykalnego humanizmu+, Psychologia [autor eksperymentu więziennego], F, Fromm Erich Fromm(1900-1980) - O Sztuce Miłości(1), Filozofia, Żródła do filozofi Erich Segal - Ostatni akord, ►Dla moli książkowych, romanse Erich.Fromm.-.O.Sztuce.Milosci, III rok, etyka Erich Kohler - Powieści Chretien de Troyes, Teksty Erich Maria Remarque Noc W Lizbonie, po polsku zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl przylepto3.keep.pl	Erich von Däniken - Strategia Bogów(1), [ Pobierz całość w formacie PDF ] Erich von Daniken ___________________________________________________________________________ STRATEGIA BOGÓW Ósmy cud świata ___________________________________________________________________________ I. Mityczne czasy Obawiać trzeba się nie tych, co mają inne zdanie, lecz tych, co mają inne zdanie, lecz są zbyt tchórzliwi, by je wypowiedzieć. Napoleon Bonaparte (1769-l821) Rzeczywistość jest bardziej fantastyczna niż najśmielsza fantazja. Nim ruszę śladem sprzed wielu tysięcy lat, muszę opowiedzieć historię tyleż zdumiewającą co kontrowersyjną; historię, która zdarzyła się w Ameryce w pierwszym trzydziestoleciu minionego wieku - bo właśnie ona naprowadzi nas na ten ślad. Wśród imigrantów, których wielkie grupy przybywały wówczas do Nowego Świata z Niemiec, Skandynawii, Irlandii i Anglii, znalazła się też rodzina Smithów ze Szkocji. Rodzina ta zamieszkała wraz z ośmior- giem dzieci w małej miejscowości Palmyra w stanie Nowy Jork. Tereny te stanowiły granicę cywilizacji - codzienny byt wymagał od mieszkańców niezwykle ciężkiej pracy. Amerykańska wojna o niepod- ległość (1775-1883) skończyła się wprawdzie już przed półwieczem, lecz ten ogromny kraj był nadal bardzo słabo zaludniony, a osadnicy wciąż musieli walczyć z pierwotnymi mieszkańcami kontynentu, Indianami. Przybysze z Europy byli pracowici, z dawnej ojczyzny przywieźli ze sobą nie tylko narzędzia i wielki zasób dobrej woli, lecz również różnorodność wyznań, które propagowali z iście misjonarską żarliwoś- cią. Najróżniejsze sekty i wspólnoty religijne pleniły się niczym chwasty. Apostołowie zbawienia wszelkiej maści wygłaszali kazania, przelicyto- wywali przeciwników w utarczkach słownych najśmielszymi obiet- nicami, zdobywali kolejnych wyznawców wizją najstraszniejszych kar rodem nie z tego świata. Kaplice, świątynie i kościoły wyrastały jak grzyby po deszczu -jak gdyby sam diabeł przybył tu, aby posiać zamęt w umysłach osadników. Pani Smithowa wraz z trojgiem dzieci przyłączyła się - podobnie jak wielu innych imigrantów - do prezbiterianów. Ale dla jej osiemnasto- letniego syna Josepha decyzja nie była taka łatwa - rozpaczliwie poszukiwał prawdziwego Boga, ponieważ rozumiał, że każdy z żar- liwych głosicieli słowa bożego uznaje tylko własną rację i przekona- nie, jakoby tylko on jeden całym swoim jestestwem walczył w imię Chrystusa. Joseph Smith (1805-1844) był nikim - do owej nocy 21 września 1823 roku, kiedy przeżył szczególną wizję. Wizja Josepha Smitha Jak w transie modlił się Joseph w swojej sypialni, gdy nagle dziwna światłość rozjaśniła pomieszczenie oślepiającym blaskiem. Ze światła wyszedł bosonogi anioł w białej szacie. Zjawa przedstawiła się prze- straszonemu młodzieńcowi jako boski posłaniec Moroni i przekazała zdumiewające informacje: W kamiennej skrytce, niedaleko domu Smithów, spoczywa w ukryciu księga wyryta na złotych płytach, będąca całościową relacją o dawnych mieszkańcach kontynentu amerykańskiego i o ich pochodzeniu. Obok złotych płyt leży napierśnik, do którego przymocowano dwa kamienie, tak zwane urim i tummim [ Urim i tummim - kamienie wróżebne żydowskich kapłanów ] - dzięki nim można przetłumaczyć stare pismo. Poza tym w kamiennej skrzyni jest również "boski kompas". Posłaniec znikł po przekazaniu informacji, że to Joseph Smith został wybrany do przetłumaczenia i ogłoszenia fragmentów zapisków. Ale tylko na chwilę. Za moment bowiem Moroni pojawił się znowu, powtórzył jeszcze raz sensacyjne informacje dodając do nich przerażające proroctwo, wedle którego w przyszłości nastaną straszliwe spustoszenia oraz klęski głodu. Nie wiadomo, czy Moroni miał przekazywać wieści partiami, czy był zapominalski. W każdym razie pojawił się tej nocy jeszcze raz, aby do uprzednich posłań dorzucić ostrzeżenie, że Josephowi nie wolno nikomu pokazywać relikwii znajdujących się na wzgórzu Cumorah - zakaz nie dotyczył wszakże paru określonych osób. Jeśli postąpi wbrew zakazowi, zginie. Co Joseph Smith znalazł na obiecanym miejscu Joseph Smith, niewyspany po niesamowitych nocnych zdarzeniach, przy skromnym śniadaniu opowiedział oczywiście ojcu o szokują- cym przeżyciu. Podobnie jak pozostali mieszkańcy osady, również Smith-senior był człowiekiem o bardzo bigoteryjnych poglądach, nie miał więc co do tego żadnych wątpliwości, że jego syn otrzymał rozkaz od samego Boga. Nakazał mu więc odszukać miejsce, opisane przez anioła Moroniego. Oto relacja Josepha Smitha: "W pobliżu wioski Manchester w hrabstwie Ontario, w stanie Nowy Jork, znajduje się spore wzgórze, najwyższe w okolicy. Na jego zachodnim zboczu, w pobliżu wierzchołka, leżały pod dość dużym kamieniem płyty przechowywane w kamiennej skrzyni. Głaz ten był od góry gruby w środku i obły, ku brzegom cieńszy tak, że środkowa jego część była widoczna spod ziemi, podczas gdy krawędzie przysy- pane były ziemią. Usunąłem ziemię, postarałem się o drążek, podsadziłem go pod krawędź i z nieznacznym trudem uniosłem kamień. Spojrzawszy w głąb, rzeczywiście ujrzałem tam płyty oraz Urim i Thummim wraz z napierśnikiem, jak powiedział mi to posłaniec. Skrzynia, w której spoczywały, utworzona była z kamieni spojonych masą w rodzaju cementu. Na dnie skrzyni leżały w poprzek dwa kamienie, a na nich spoczywały płyty oraz pozostałe przedmioty". Gdy pobożny ów młodzieniec, ciekawy jak każdy poszukiwacz skarbów, sięgnął odruchowo po przedmioty, poczuł uderzenie. Spróbo- wał powtórnie i znów trafił go paraliżujący cios. Za trzecim razem karą było uderzenie podobne porażeniu prądem - Joseph Smith padł bez czucia na ziemię. W tym momencie pojawił się obok niego zagadkowy nocny posłaniec Moroni i rozkazał, aby Joseph przychodził tu co roku tego dnia, a kiedy przyjdzie pora, otrzyma święte przedmioty. Czas nadszedł cztery lata później! 22 września 1827 roku Moroni przekazał Josephowi Smithowi złote płyty, napierśnik oraz lśniące "pomoce w tłumaczeniu" - urim i tummim. Moroni wbił dwudziestodwulatkowi do głowy, że zostanie pociągnięty do odpowiedzialności, jeżeli przez jego niedbalstwo pra- stare skarby zaginą. Nie wiem, jak naprawdę wyglądała cała ta historia. Mimo wszystko właśnie tak przekazano ją w Ksigdze Mormona, biblii Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych Dni Ostatnich. Wierzy w nią kilka milionów mormonów, pobożnych i pracowitych ludzi, mających swój ośrodek w Salt Lake City w stanie Utah. Nie wiem, czy Joseph Smith był religijnym psychopatą, czy przebieg- łym demagogiem, który wykorzystał panujący wówczas zamęt religijny dla zdobycia zwolenników swojej wiary. A może był po prostu bezinteresownym, uczciwym i szukającym prawdy prorokiem. Nie wiem również, kto nawiedził młodzieńca w ową noc 21 września 1823 roku i kto przekazał mu cztery lata później ukryty skarb. Czy był to Indianin, wiedzący o istnieniu dziwnych płyt? Czy ukrył je sam, czy zrobił to ktoś z członków jego plemienia? A może ten Indianin nawrócony na wiarę chrześcijańską przez jedną z wielu wspólnot wyznaniowych, zdradził surowo chronioną tajemnicę? A może jakiś biały poszukiwacz skarbów, potrzebujący wspólnika, wtajemniczył Josepha Smitha w swoje plany? A może młodzieniec sam trafił na skarb i wymyślił historię o objawieniu, aby zwrócić na siebie uwagę otoczenia? Nie umiem udzielić odpowiedzi na te pytania, jedno tylko wydaje mi się sprawą bezsporną: Joseph Smith miał złote płyty z wyrytym tekstem! Jedenastu naocznych świadków Z pomocą "kamieni tłumaczenia", urim i tummim, Joseph Smith przetłumaczył po 21 miesiącach pracy fragment tekstów z płyt, a następ- nie pokazał go w lipcu 1829 roku - rozumie się, że za zgodą Moroniego! - trzem czcigodnym i uczciwym mężom. Oliver Cowdery, David Whitmer i Martin Harris sporządzili dokument, w którym przysięgli na piśmie, iż widzieli płyty i to, co na nich wyryto. Świadectwo to ma swoją wagę, bo nie wyparł się go żaden z trzech panów, choć odwrócili się od Smitha i założonego przezeń kościoła "Świętych Dni Ostatnich", a dwaj z nich stali się nawet jego zażartymi przeciwnikami. Żaden nie odwołał przysięgi. Dwa dni po pokazaniu płyt trzem mężczyznom Smith przedstawił swój skarb wjasny dzień kolejnym świadkom, którzy mogli wziąć księgę do ręki i "przekartkować". Również oni poświadczyli ten fakt pięczęcią i podpisem: "Wszystkim narodom, pokoleniom i różnojęzycznym ludom, do których dzieło to dotrze, niech będzie wiadomym, że Joseph Smith, Junior, tłumacz tego dzieła, pokazał nam płyty, o których mowa, a które wyglądały na zrobione ze złota, tyle zaś płyt, ile wspomniany Joseph Smith przetłumaczył, dotykaliśmy naszymi rękoma i widzieli- śmy wyryte na nich znaki. Wszystko to miało wygląd starożytny i było osobliwej roboty. I z całą trzeźwością umysłu dajemy świadectwo, że wspomniany Joseph Smith pokazał nam te płyty, bo widzieliśmy je i trzymaliśmy je w naszych rękach, i wiemy z całą pewnością, że wspomniany Joseph Smith ma płyty, o których mówimy. I składamy nasze podpisy, aby dać światu świadectwo o tym, co widzieliśmy. I nie plamimy się kłamstwem, czego Bóg jest świadkiem. Christian Whitmer Hiram Page Jacob Whitmer Joseph Smith, Senior Peter Whitmer, Junior Hyrum Smith John Whitmer Samuel H. Smith" Przysięga złożona przez jedenastu w sumie mężczyzn - z których żaden nie należał do kościoła założonego przez Josepha Smitha (byli to raczej walczący obrońcy starej wiary, którzy wezwali na świadka swojego Boga) - ma duże znaczenie, jeżeli weźmie się pod uwagę żarliwą pobożność i fanatyczne przywiązanie, powodowane strachem przed karą Sądu Ostatecznego, jakie osadnicy żywili wówczas do swoich wspólnot i sekt. Księga Mormona O tym, że Smith dysponował przez pewien czas płytami z tekstem, można wnioskować nie tylko z wystąpień przysięgłych świadków: mówi o tym również sama treść tłumaczenia! Wyklucza ono bowiem fałszerst- wo carkowite - pewne wydaje się natomiast, że mamy do czynienia z fałszerstwem czgściowym. Smith pisał, że złote płyty księgi są cienkie, że są nieco cieńsze od zwykłej blachy; "strony" były umocowane jak w segregatorze - za pomocą trzech kabłąków. Sama księga miała szerokość około 15 cm, wysokość około 20 cm i około 15 cm grubości. Jedną trzecią metalowych płyt dawało się bez trudu przewracać, pozostałe dwie trzecie natomiast były połączone w blok - "zapieczętowane". Smith sporządził odciski znaków z płyt, znaki te zostały zaklasyfikowane później przez nauko- wców jako "zreformowane egipskie hieroglify". Dzisiejsza Ksigga Mormona KościoJa Jezusa Chrystusa Świętych Dni Ostatnich opiera się na tłumaczeniu zagadkowych płyt dokonanym przez Josepha Smitha - uzupełnionym proroctwami dotyczącymi Jezusa (na pewno nie było ich w tekście pierwotnym) i jest jakby kontynuacją historii biblijnej, dopasowanej do wiary społeczeństwa amerykańskiego lat pięćdziesiątych minionego stulecia. Smith wraz ze swoją religią Świętych Dni Ostatnich stał się wkrótce obiektem drwin, a także niechęca amerykańskich fundamentalistów, którzy trzymali się rygorystycznie "dasłownego odczytywania" Biblii i z całą żarliwością atakowali teolagię krytyczną i nowoczesną biologię. Fundamentaliści są w USA nadal. Dla Smitha cała historia zrobiła się niezbyt przyjemna, bo po zakończeniu tłumaczenia anioł Moroni zażądał zwrotu płyt, które miały być ukryte dla przyszłych pokoleń. Paza tłunzaczeniem oraz potwier- dzonymi przysięgą oświadczeniami jedenastu mężczyzn biedny Joseph nie dysponował więc dowodem na to, że prawie przez dwa lata co dzień miał w ręku złote płyty. Ale młoda wspólnota mormońska trzymała się dzielnie. Powiększała się mimo ustawicznych prześóadowań (dziś liczy 5 mln członków), choć już wtedy dochodziło w jej łonie do konfliktów, które doprowadziły w końcu do aresztowania Josepha i jego brata Hyruma. 27 czerwca 1844 roku motłoch wdarł się do więzienia w Carthago w stanie Illinois i zastrzelił obu braci. Pracowici i bogobojni mormoni mieli więc teraz swoich męczenników. Stanowili ścisłą wspólnotę i w ciągu 140 lat swojego istnienia stworzyli bezprzykładne religijne i świeckie imperium. Wędrówka z Bliskiego Wschodu na kontynent amerykański Między minionymi tysiącleciami a dniem przedwczorajszym minione- go stulecia trwa nad mglistą otchłanią chybotliwy most, umocowany słabo do brzegów czasu - wiele zbutwiałych desek tego mostu zmusza badaczy, którzy nie chcą utonąć w odmętach teraźniejszości, do wykonywania nader ryzykownych ewolucji. Do przerzucenia względnie solidnego mostu między tysiącleciami nadają się szczególnie dwa fragmenty Księgi Mormona: Księga Etera i Nefiego. Na 24 płytach Księgi Etera zawarto historię ludu Jereda. W tłumacze- niu czytamy, że podobno już podczas budowy wieży Babel, a więc pod koniec trzeciego tysiąclecia prz. Chr., Jeredzi błagali swojego boga o wybawienie z wojennej zawieruchy. Bóg wysłuchał modlitw i po- prowadził Jeredów w spektakularny sposób najpierw na pustynię, a potem przeprawił ich przez ocean na kontynent amerykański. Podróż, [ Pobierz całość w formacie PDF ] zanotowane.pl doc.pisz.pl pdf.pisz.pl jaczytam.opx.pl

Wszelkie Prawa Zastrzeżone! Oto smutna prawda: cierpienie uszlachetnia. Design by SZABLONY.maniak.pl.

Darmowy hosting zapewnia PRV.PL