Ewangelizacja w więzieniu, Więzienie
Ewangelia+wed c5 82u+ c5 9bwi c4 99tego+ c5 81ukasza, INNE - RÓŻNOŚCI, teologia
Ewangelie apokryficzne OCR, apokryfy biblijne
Ewangelie - omówienie, Artykuły różne, biblia i nie biblia
Ewangelia+wed c5 82ug+ c5 9bwi c4 99tego+Jana, INNE - RÓŻNOŚCI, teologia
Ewangelia+wed c5 82ug+ c5 9bwi c4 99tego+Marka, INNE - RÓŻNOŚCI, teologia
Ewangelia+wed c5 82ug+ c5 9bwi c4 99tego+Mateusza, INNE - RÓŻNOŚCI, teologia
Evangelii gaudium (Radość Ewangelii), Papież Franciszek, Adhortacje Apostolskie
Ewangelie - omówienie, Religia, Dokumenty, biblijne rośliny,słowniki,przekłady
Ewangelia życia doskonałego - praca zbiorowa, 1, A tu dużo nowych ebooków
Ewangelia wg św. Łukasza, Wiara, Pismo Święte - teksty, Nowy Testament
[ Pobierz całość w formacie PDF ]*01
01 Wielu już starało się ułożyć opowiadanie o zdarzeniach, które się
dokonały pośród nas,
02 tak jak nam je przekazali ci, którzy od początku byli naocznymi
świadkami i sługami słowa.
03 Postanowiłem więc i ja zbadać dokładnie wszystko od pierwszych
chwil i opisać ci po kolei, dostojny Teofilu,
04 abyś się mógł przekonać o całkowitej pewności nauk, których ci
udzielono.
05 Za czasów Heroda, króla Judei, żył pewien kapłan, imieniem
Zachariasz, z oddziału Abiasza. Miał on żonę z rodu Aarona, a na imię
było jej Elżbieta.
06 Oboje byli sprawiedliwi wobec Boga i postępowali nienagannie według
wszystkich przykazań i przepisów Pańskich.
07 Nie mieli jednak dziecka, ponieważ Elżbieta była niepłodna; oboje zaś
byli już posunięci w latach.
08 Kiedy w wyznaczonej dla swego oddziału kolei pełnił służbę kapłańską
przed Bogiem,
09 jemu zgodnie ze zwyczajem kapłańskim przypadł los, żeby wejść do
przybytku Pańskiego i złożyć ofiarę kadzenia.
10 A cały lud modlił się na zewnątrz w czasie kadzenia.
11 Naraz ukazał mu się anioł Pański, stojący po prawej stronie ołtarza
kadzenia.
12 Przeraził się na ten widok Zachariasz i strach padł na niego.
13 Lecz anioł rzekł do niego: Nie bój się Zachariasz! Twoja prośba została
wysłuchana: żona twoja Elżbieta urodzi ci syna, któremu nadasz imię Jan.
14 Będzie to dla ciebie radość i wesele; i wielu z jego narodzenia cieszyć
się będzie.
15 Będzie bowiem wielki w oczach Pana; wina i sycery pić nie będzie i już
w łonie matki napełniony będzie Duchem Świętym.
16 Wielu spośród synów Izraela nawróci do Pana, Boga ich;
17 on sam pójdzie przed Nim w duchu i mocy Eliasza, żeby serca ojców
nakłonić ku dzieciom, a nieposłusznych - do usposobienia sprawiedliwych,
by przygotować Panu lud doskonały.
18 Na to rzekł Zachariasz do anioła: Po czym to poznam? Bo ja jestem już
stary i moja żona jest w podeszłym wieku.
19 Odpowiedział mu anioł: Ja jestem Gabriel, który stoję przed Bogiem. A
zostałem posłany, aby mówić z tobą i oznajmić ci tę wieść radosną.
20 A oto będziesz niemy i nie będziesz mógł mówić aż do dnia, w którym
się to stanie, bo nie uwierzyłeś moim słowom, które się spełnią w swoim
czasie.
21 Lud tymczasem czekał na Zachariasza i dziwił się, że tak długo
zatrzymuje się w przybytku.
22 Kiedy wyszedł, nie mógł do nich mówić, i zrozumieli, że miał widzenie
w przybytku. On zaś dawał im znaki i pozostał niemy.
23 A gdy upłynęły dni jego posługi kapłańskiej, powrócił do swego domu.
24 Potem żona jego, Elżbieta, poczęła i pozostawała w ukryciu przez pięć
miesięcy.
25 Tak uczynił mi Pan - mówiła - wówczas, kiedy wejrzał łaskawie i zdjął
ze mnie hańbę w oczach ludzi.
26 W szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei,
zwanego Nazaret,
27 do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a
Dziewicy było na imię Maryja.
28 Anioł wszedł do Niej i rzekł: Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z
Tobą, <błogosławiona jesteś między niewiastami>.
29 Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to
pozdrowienie.
30 Lecz anioł rzekł do Niej: Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u
Boga.
31 Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus.
32 Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da
Mu tron Jego praojca, Dawida.
33 Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie
będzie końca.
34 Na to Maryja rzekła do anioła: Jakże się to stanie, skoro nie znam
męża?
35 Anioł Jej odpowiedział: Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc
Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie
nazwane Synem Bożym.
36 A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i
jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną.
37 Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego.
38 Na to rzekła Maryja: Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie
według twego słowa! Wtedy odszedł od Niej anioł.
39 W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do
pewnego miasta w [pokoleniu] Judy.
40 Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.
41 Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w
jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę.
42 Wydała ona okrzyk i powiedziała: Błogosławiona jesteś między
niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona.
43 A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie?
44 Oto, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach,
poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie.
45 Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa
powiedziane Ci od Pana.
46 Wtedy Maryja rzekła: Wielbi dusza moja Pana,
47 i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.
48 Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej. Oto bowiem błogosławić
mnie będą odtąd wszystkie pokolenia,
49 gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny. Święte jest Jego imię -
50 a swoje miłosierdzie na pokolenia i pokolenia [zachowuje] dla tych, co
się Go boją.
51 On przejawia moc ramienia swego, rozprasza [ludzi] pyszniących się
zamysłami serc swoich.
52 Strąca władców z tronu, a wywyższa pokornych.
53 Głodnych nasyca dobrami, a bogatych z niczym odprawia.
54 Ujął się za sługą swoim, Izraelem, pomny na miłosierdzie swoje -
55 jak przyobiecał naszym ojcom - na rzecz Abrahama i jego potomstwa
na wieki.
56 Maryja pozostała u niej około trzech miesięcy; potem wróciła do domu.
57 Dla Elżbiety zaś nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna.
58 Gdy jej sąsiedzi i krewni usłyszeli, że Pan okazał tak wielkie
miłosierdzie nad nią, cieszyli się z nią razem.
59 Ósmego dnia przyszli, aby obrzezać dziecię, i chcieli mu dać imię ojca
jego, Zachariasza.
60 Jednakże matka jego odpowiedziała: Nie, lecz ma otrzymać imię Jan.
61 Odrzekli jej: Nie ma nikogo w twoim rodzie, kto by nosił to imię.
62 Pytali więc znakami jego ojca, jak by go chciał nazwać.
63 On zażądał tabliczki i napisał: Jan będzie mu na imię. I wszyscy się
dziwili.
64 A natychmiast otworzyły się jego usta, język się rozwiązał i mówił
wielbiąc Boga.
65 I padł strach na wszystkich ich sąsiadów. W całej górskiej krainie Judei
rozpowiadano o tym wszystkim, co się zdarzyło.
66 A wszyscy, którzy o tym słyszeli, brali to sobie do serca i pytali: Kimże
będzie to dziecię? Bo istotnie ręka Pańska była z nim.
67 Wtedy ojciec jego, Zachariasz, został napełniony Duchem Świętym i
prorokował, mówiąc:
68 Niech będzie uwielbiony Pan, Bóg Izraela, że nawiedził lud swój i
wyzwolił go,
69 i moc zbawczą nam wzbudził w domu sługi swego, Dawida:
70 jak zapowiedział to z dawien dawna przez usta swych świętych
proroków,
71 że nas wybawi od nieprzyjaciół i z ręki wszystkich, którzy nas
nienawidzą;
72 że miłosierdzie okaże ojcom naszym i wspomni na swoje święte
Przymierze -
73 na przysięgę, którą złożył ojcu naszemu, Abrahamowi, że nam użyczy
tego,
74 iż z mocy nieprzyjaciół wyrwani bez lęku służyć Mu będziemy
75 w pobożności i sprawiedliwości przed Nim po wszystkie dni nasze.
76 A i ty, dziecię, prorokiem Najwyższego zwać się będziesz, bo pójdziesz
przed Panem torując Mu drogi;
77 Jego ludowi dasz poznać zbawienie [co się dokona] przez odpuszczenie
mu grzechów,
78 dzięki litości serdecznej Boga naszego. Przez nią z wysoka Wschodzące
Słońce nas nawiedzi,
79 by zajaśnieć tym, co w mroku i cieniu śmierci mieszkają, aby nasze
kroki zwrócić na drogę pokoju.
80 Chłopiec zaś rósł i wzmacniał się duchem, a żył na pustkowiu aż do
dnia ukazania się przed Izraelem.
*02
01 W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby
przeprowadzić spis ludności w całym państwie.
02 Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był
Kwiryniusz.
03 Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego
miasta.
04 Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta
Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu
Dawida,
05 żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna.
06 Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania.
07 Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i
położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.
08 W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną
nad swoją trzodą.
09 Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich
oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli.
10 Lecz anioł rzekł do nich: Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość
wielką, która będzie udziałem całego narodu:
11 dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest
Mesjasz, Pan.
12 A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w
pieluszki i leżące w żłobie.
13 I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które
wielbiły Boga słowami:
14 Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego
upodobania.
15 Gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili nawzajem do
siebie: Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam
Pan oznajmił.
16 Udali się też z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące
w żłobie.
17 Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym
Dziecięciu.
18 A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze
opowiadali.
19 Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim
sercu.
20 A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co
słyszeli i widzieli, jak im to było powiedziane.
21 Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię, nadano Mu imię
Jezus, którym Je nazwał anioł, zanim się poczęło w łonie [Matki].
22 Gdy potem upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa
Mojżeszowego, przynieśli Je do Jerozolimy, aby Je przedstawić Panu.
23 Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: Każde pierworodne
dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu.
24 Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie,
zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego.
25 A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek
sprawiedliwy i pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a Duch Święty
spoczywał na nim.
26 Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza
Pańskiego.
27 Za natchnieniem więc Ducha przyszedł do świątyni. A gdy Rodzice
wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa,
28 on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił:
29 Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według
Twojego słowa.
30 Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie,
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
