![]() |
|||||
![]() |
|||||
![]() |
|||||
Start Ethnicity, Etnologia i antropologia, Antropologia polityczna Europejskie partie polityczne jako organizacje wielopoziomowe - Beata Kosowska-Gąstoł PEŁNA WERSJA, N jak Nauka es skrypt1, Studia, Polityka społeczna II stopień, Semestr 1, Gospodarowanie kapitałem ludzkim Europejska Strategia Bezpiecze, Wszystkie przydatne rzeczy na studia, Międzynarodowe stosunki polityczne Eurogeddon - analiza sytuacji rynkowej i potencjału funduszu, Polityka, Gospodarka Europa prowadzi taką politykę jak przed Holokaustem, Czytelnia Etyka i polityka MacIntyre Alasdair pobieranie, Nauka Etyka i polityka MacIntyre Alasdair FULL, Nauka Eurogeddon karta marzec 2012, Polityka, Gospodarka Europejska Polityka Miejska (Porozumienie Amsterdamskie), rewitalizacja |
EUI3 raport I 1607 IBS, Polityka, Instytut Badan Strukturalnych[ Pobierz całość w formacie PDF ]2010 Raport roczny 2009 Część I: omówienie wyników Wpływ realizacji polityki spójności na kształtowanie się głównych wskaźników dokumentów strategicznych – Narodowego Planu Rozwoju 2004- 2006 i Narodowej Strategii Spójności 2007-2013 oraz innych wybranych wskaźników makroekonomicznych na poziomie krajowym i regionalnym Instytut Badań Strukturalnych Raport powstał w ramach projektu cyklicznych badań ewaluacyjnych na temat: Wpływ realizacji polityki spójności na kształtowanie się głównych wskaźników dokumentów strategicznych – Narodowego Planu Rozwoju 2004-2006 i Narodowej Strategii Spójności 2007-2013 oraz innych wybranych wskaźników makroekonomicznych na poziomie krajowym i regionalnym Autorzy: Maciej Bukowski Andrzej Regulski Grzegorz Wesołowski Opracowane dla Ministerstwa Rozwoju Regionalnego przez: Instytut Badań Strukturalnych ul. Rejtana 15 lok. 24/25 02-516 Warszawa, Polska e-mail: ibs@ibs.org.pl www.ibs.org.pl tel/fax: + 48 22 629 33 82 2 Streszczenie W raporcie przedstawiono główne rezultaty badania prowadzonego w ramach projektu Wpływ realizacji polityki spójności na kształtowanie się głównych wskaźników dokumentów strategicznych – Narodowego Planu Rozwoju 2004-2006 i Narodowej Strategii Spójności 2007-2013 oraz innych wybranych wskaźników makroekonomicznych na poziomie krajowym i regionalnym. Analiza obejmuje lata od 2004 do 2020, przy czym dla okresu 2004-2009 ma ona charakter ex post. Celem badania była analiza efektów wdrażania polityki spójności w sferze gospodarczej i społecznej, zarówno na poziomie krajowym, jak i regionalnym. W tym sensie niniejsze badanie umożliwia sformułowanie argumentów na rzecz zapewnienia Polsce dodatkowych środków na realizację ściśle sprecyzowanych celów strategicznych po 2013 r. Analizę przeprowadzono w oparciu o dynamiczny, stochastyczny model równowagi ogólnej (DSGE) dużej skali EUImpactMod III, opracowany w Instytucie Badań Strukturalnych, skalibrowany dla gospodarek województw i zagregowany do poziomu kraju przy użyciu mechanizmu oddolnego. Model EUImpactMod III integruje w jednej, w pełni spójnej metodologicznie teorii wiele gałęzi makroekonomii w tym: (i) teorię wzrostu gospodarczego, (ii) teorię realnego cyklu koniunkturalnego, (iii) ekonomię monetarną i teorię pieniądza, (iv) nową ekonomię Keynesowską uwzględniającą nominalne i realne frykcje gospodarcze, (v) ekonomię pracy, (vi) teorię finansów i rynków finansowych, (vii) teorię handlu międzynarodowego i gospodarki otwartej, (viii) ekonomię sektora publicznego i teorię wydatków publicznych i opodatkowania. Model wsparty jest przez moduł ekonometryczny. Analiza prowadzona była zgodnie z następującą konwencją. Za punkt odniesienia służył scenariusz opisujący zmiany w otoczeniu makroekonomicznym przy założeniu, że polska gospodarka nie jest beneficjentem funduszy unijnych. Dla okresów historycznych (2004-2009) „scenariusz bez funduszy” odpowiada rzeczywistym zmianom zachodzącym w gospodarce pomniejszonym o szacunki wpływu funduszy w tym okresie. Drugi ze scenariuszy, określany mianem „scenariuszu z funduszami”, opisuje sytuację w której gospodarka w pełni wykorzystuje fundusze opisane w analizowanych dokumentach strategicznych. 1 Różnica między powyższymi scenariuszami umożliwia określenie skali i kierunku oddziaływania funduszy. Raport obejmuje 2 części. W ramach Części I raportu wyodrębniono trzy następujące rozdziały: (i) skrócony opis metody badawczej, która została szczegółowo przedstawiona w Raporcie metodologicznym IBS 2009 oraz charakterystykę zmian i aktualizacji wprowadzonych względem poprzedniego raportu rocznego, (ii) podsumowanie wyników analizy łącznego wpływu programów NPR i NSS dla kraju i województw oraz (iii) wnioski oraz dalsze pytania badawcze. W Części II raportu przedstawiono szczegółowe zestawienie wartości wszystkich wskaźników objętych analizą przy założeniu pełnego wykorzystania środków przewidzianych w perspektywach finansowych 2004-2006 i 2007-2013 realizacji polityki spójności. 1 Scenariusz NPR+NSS odpowiada w okresie 2004-2009 obserwacjom historycznym (dostępnym danym statystycznym dla gospodarki polskiej), a w okresie 2010-2020 jest wynikiem prognoz nałożonych na scenariusz bez funduszy. 3 Przedstawione w raporcie wyniki analizy wpływu funduszy unijnych prowadzą do następujących konkluzji: Po pierwsze, wykorzystanie przez Polskę funduszy unijnych w latach 2004-2015 w ramach NPR 2004- 2006 oraz NSS 2007-2013 przyspieszy proces konwergencji realnej gospodarki do krajów Unii Europejskiej. Pierwsze pozytywne, efekty napływu środków unijnych są już dostrzegalne: od 2004 r. PKB Polski wzrósł dzięki ich wykorzystaniu do końca 2009 r. o ok. 3.2 proc. Wpływ funduszy unijnych na produkt krajowy brutto będzie wzrastał w nadchodzących latach - do 2015 r. można w następstwie bezpośredniego oddziaływania środków UE spodziewać się, że PKB Polski wzrośnie o ok. 6,5 proc. w kategoriach realnych ponad poziom w jakim znalazłby się w scenariuszu bez funduszy. Dla porównania w całym okresie 2004-2015 realny PKB per capita zwiększy się niezależnie od wydatkowanych środków unijnych o około 54 proc. Oznacza to, że średnioroczna stopa wzrostu produktu zwiększy się w wyniku oddziaływania funduszy z poziomu 3.4 proc do 4.1 proc tj. o około 0.6 pkt. proc. Dzięki wykorzystaniu funduszy zmniejszy się jednak dystans dzielący Polskę od wysoko rozwiniętych gospodarek Unii Europejskiej. Po drugie, podniesienie poziomu i tempa wzrostu PKB na przestrzeni lat wynikać będzie zarówno z czynników popytowych i podażowych. Do końca 2009 r. przeważały czynniki o charakterze popytowym – produkt w Polsce rósł szybciej niż w sytuacji braku funduszy strukturalnych w wyniku zwiększania zagregowanego popytu. W dłuższej perspektywie obok efektów popytowych ujawnią się także, jak dotąd niemal niewidoczne, czynniki podażowe wywołane głównie przez akumulację kapitału publicznego oraz wsparcie akumulacji kapitału prywatnego, a co za tym idzie wzrostu produktywności pracy. Ze względu na specyfikę procesu kształcenia wydatki na rozwój zasobów ludzkich w najmniejszym stopniu ze wszystkich rozpatrywanych kategorii wydatków przełożą się na efekty podażowe w polskiej gospodarce: proces kształcenia jest długotrwały i towarzyszy mu silna deprecjacja w czasie, ponadto tej kategorii wsparcia z funduszy unijnych towarzyszą silne efekty jałowej straty. W rezultacie w przypadku wydatków na rozwój zasobów ludzkich największa część obserwowanych efektów powodowana będzie kanałem popytowym. Mieszany, popytowo-podażowy charakter oddziaływania funduszy unijnych powoduje, że utrzymanie poziomu PKB powyżej poziomu bez funduszy wymagać będzie, przy innych warunkach niezmienionych, dalszej absorpcji środków unijnych po 2015 r. lub ich zastąpienia po tej dacie prywatnymi lub publicznymi środkami polskimi. W przeciwnym wypadku osiągnięte w wyniku realizacji NPR i NSS rezultaty ekonomiczne będą stopniowo zanikać - najpierw szybciej w wyniku zniknięcia efektów popytowych, a potem wolniej wraz z wyczerpywaniem się mechanizmów podażowych tak, że już w 2020 r. produkt per capita będzie zaledwie o 2 proc. wyższy niż w scenariuszu bez funduszy. Po trzecie, obok pozytywnego wpływu na produkt fundusze unijne wywołają zauważalny wzrost zatrudnienia i spadek bezrobocia. W horyzoncie do 2013 r. realizacja instrumentów NPR 2004-2006 oraz NSS 2007-2013 przyczyni się do osiągnięcia przez wskaźnik zatrudnienia w populacji 15-64 poziomu ok 64 proc. co oznacza wartość wyższą o ok. 4 punkty proc. niż w scenariuszu bez funduszy. Równocześnie, silny będzie także wpływ środków unijnych na redukcję bezrobocia – w 2013 r. stopa bezrobocia będzie dzięki realizacji polityki spójności niższa o ponad 1 punkt proc. Po czwarte, fundusze unijne będą miały ograniczony wpływ na strukturę sektorową polskiej gospodarki, która pozostaje w dużej mierze pod wpływem długookresowych trendów. Do końca 2009 r. indukowane przez politykę spójności zmiany w strukturze sektorowej były stosunkowo niewielkie. 4 W kolejnych latach, z uwagi na strukturę tematyczną wsparcia, wzmocniona zostanie względna pozycja sektora przemysłowego (zarówno pod względem liczby pracujących jak i produktu), nieznacznie, spadnie natomiast udział sektora usługowego (w tym usług rynkowych) oraz rolnictwa. Po piąte, wzrost produktu i zatrudnienia oraz niewielki spadek bezrobocia nie będą jedynymi pozytywnymi efektami funduszy strukturalnych. Szereg pozytywnych zjawisk w postaci lepszej jakości infrastruktury publicznej (sportowej, komunalnej, kulturalnej, edukacyjnej) mimo, że nie przełoży się w istotny sposób na zmienne makroekonomiczne to wpłynie na jakość życia mieszkańców naszego kraju. Jakościowo można powiedzieć, że już w tej chwili zmiany te są widoczne, choć ich ekonomiczne efekty o charakterze podażowym dopiero nadejdą w przyszłości. Po szóste, dzięki regionalnemu charakterowi polityki spójności, możliwe jest udzielanie pomocy obszarom z problemami strukturalnymi, a więc po pierwsze tym relatywnie biedniejszym, a po drugie tym, które mają trudności z nadrabianiem dystansu rozwojowego wobec regionów bogatszych. Choć do końca 2009 r. wpływ polityki spójności na niwelowanie różnic regionalnych był jeszcze niewielki, to na przestrzeni najbliższych lat, wraz z zaangażowaniem w najniżej rozwiniętych regionach dużych środków związanych z realizacją NSS 2007-2013, skumulowane oddziaływanie instrumentów polityki spójności przełoży się na spowolnienie obserwowanych w scenariuszu bez funduszy procesów dywergencyjnych. Ponadto oczekujemy, że w wyniku wykorzystania funduszy unijnych poziom PKB per capita w 2015 r. województwa o najniższym obecnie poziomie względnego PKB per capita znacznie przekroczy poziom 40 proc., a województwo mazowieckie 105 proc. średniej UE (ok. 6-7 proc. więcej niż w scenariuszu bez funduszy). Po siódme, zmniejszenie przestrzennego zróżnicowania polskiej gospodarki indukowane absorpcją funduszy unijnych jest szczególnie istotne w świetle najnowszych badań teoretycznych i empirycznych prowadzonych w ramach nowej geografii ekonomicznej, które wskazują, że realna konwergencja gospodarki polskiej jako całości może prowadzić do polaryzacji rozwoju tj. sprzyjać dalszemu pogłębieniu różnic na poziomie regionów w średnim okresie. O ile bowiem w ostatnim dwudziestoleciu Polskie regiony zbliżyły się jako całość do poziomu produktu per capita Unii Europejskiej, to proces ten zachodził nierównomiernie w wymiarze terytorialnym. Najbardziej dynamiczne były te województwa, w obrębie których znajdują się duże metropolie - silne centra rozwoju. Można oczekiwać, że choć w najbliższych kilkunastu latach proces ten będzie kontynuowany, to fundusze unijne stanowić będą swoistą przeciwwagę dla obserwowanych dotąd tendencji wzrostu nierówności w podziale dochodu na poziomie regionalnym, spowalniając tempo wewnętrznej polaryzacji kraju. 5 [ Pobierz całość w formacie PDF ] |
||||
![]() |
|||||
Wszelkie Prawa Zastrzeżone! Oto smutna prawda: cierpienie uszlachetnia. Design by SZABLONY.maniak.pl. |
![]() |
||||
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |