Ewangelizacja w więzieniu, Więzienie
Ewangelia+wed c5 82u+ c5 9bwi c4 99tego+ c5 81ukasza, INNE - RÓŻNOŚCI, teologia
Ewangelie apokryficzne OCR, apokryfy biblijne
Ewangelie - omówienie, Artykuły różne, biblia i nie biblia
Ewangelia+wed c5 82ug+ c5 9bwi c4 99tego+Jana, INNE - RÓŻNOŚCI, teologia
Ewangelia+wed c5 82ug+ c5 9bwi c4 99tego+Marka, INNE - RÓŻNOŚCI, teologia
Ewangelia+wed c5 82ug+ c5 9bwi c4 99tego+Mateusza, INNE - RÓŻNOŚCI, teologia
Ewangelizacja wg Katolickiej Odnowy w Duchu Świętym w Polsce - Barbara Daszuta, Wiara, Odnowa
Ewangelia wg św. Łukasza, Wiara, Pismo Święte - teksty, Nowy Testament
Ewangelia wg św. Mateusza, Wiara, Pismo Święte - teksty, Nowy Testament
Ewangelia w Niedzielę Męki Pańskiej, Księgi liturgiczne
[ Pobierz całość w formacie PDF ]8 Wielki Tydzie
ń
Niedziela M
ę
ki Pa
ń
skiej, Rok B Wielki Tydzie
ń
Po
ś
mierci Jezusa
E:
A zasłona przybytku rozdarła się na dwoje z góry na dół. Setnik zaś,
który stał naprzeciw, widząc, Ŝe w ten sposób oddał ducha, rzekł:
I:
Prawdziwie, Ten człowiek był Synem BoŜym.
E:
Były tam równieŜ niewiasty, które przypatrywały się z daleka,
między nimi Maria Magdalena, Maria – matka Jakuba Mniejszego i
Józefa, i Salome. Kiedy przebywał w Galilei, one towarzyszyły Mu
i usługiwały. I było wiele innych, które razem z Nim przyszły do
Jerozolimy.
EWANGELIA W ROKU B, DŁU
ś
SZA Mk. 14. 1-72;
15, 1-47.
Męka naszego Pana Jezusa Chrystusa
według świętego Marka:
Spisek przeciw Jezusowi
E:
Dwa dni przed Paschą i Świętem Przaśników arcykapłani i uczeni
w Piśmie szukali sposobu, jak by Jezusa podstępnie ująć i zabić.
Lecz mówili:
T:
Tylko nie w czasie święta, by nie było wzburzenia między ludem.
Pogrzeb Jezusa
E:
Pod wieczór juŜ, poniewaŜ było Przygotowanie, czyli dzień przed
szabatem, przyszedł Józef z Arymatei, powaŜny członek Rady, który
równieŜ wyczekiwał królestwa BoŜego. Śmiało udał się do Piłata
i poprosił o ciało Jezusa. Piłat zdziwił się, Ŝe juŜ skonał. Kazał przywołać
setnika i pytał go, czy juŜ dawno umarł. Upewniony przez setnika,
podarował ciało Józefowi. Ten kupił płótno, zdjął Jezusa z krzyŜa, owinął
w płótno i złoŜył w grobie, który wykuty był w skale. Przed wejście do
grobu zatoczył kamień. A Maria Magdalena i Maria, matka Józefa,
przyglądały się, gdzie Go złoŜono.
Namaszczenie w Betanii
E:
A gdy Jezus był w Betanii, w domu Szymona Trędowatego, i siedział
za stołem, przyszła kobieta z alabastrowym flakonikiem prawdziwego
olejku nardowego, bardzo drogiego. Stłukła flakonik i wylała Mu olejek
na głowę. A niektórzy oburzali się mówiąc między sobą:
T:
Po co to marnowanie olejku? Wszak moŜna było ten olejek sprzedać
droŜej niŜ za trzysta denarów i rozdać ubogim.
E:
I przeciw niej szemrali. Lecz Jezus rzekł:
7:
Zostawcie ją; czemu sprawiacie jej przykrość? Dobry uczynek spełniła
względem mnie. Bo ubogich zawsze macie u siebie i kiedy zechcecie,
moŜecie im dobrze czynić; lecz mnie nie zawsze macie. Ona uczyniła,
co mogła; juŜ naprzód namaściła moje ciało na pogrzeb. Zaprawdę
powiadam wam: Gdziekolwiek po całym świecie głosić będą tę
Ewangelie, będą równieŜ opowiadać na jej pamiątkę to, co uczyniła.
Oto słowo Pańskie
legenda:
E: — Ewangelista (narrator)
7: — Jezus Chrystus
T: — tłum
I:
— inne, pojedyncze osoby
Zdrada Judasza
E:
Wtedy Judasz Iskariota, jeden z Dwunastu, poszedł do arcykapłanów,
aby im Go wydać. Gdy to usłyszeli, ucieszyli się i przyrzekli dać mu
pieniądze. Odtąd szukał sposobności, jak by Go wydać.
Przygotowanie Paschy
E:
W pierwszy dzień Przaśników, kiedy ofiarowano Paschę,
zapytali Jezusa Jego uczniowie:
T:
Gdzie chcesz, abyśmy poszli poczynić przygotowania,
Ŝebyś mógł spoŜyć Paschę?
2 Wielki Tydzie
ń
Niedziela M
ę
ki Pa
ń
skiej, Rok B 7
E:
I posłał dwóch spośród swoich uczniów z tym poleceniem:
7:
Idźcie do miasta, a spotka się z wami człowiek, niosący dzban wody.
Idźcie za nim i tam, gdzie wejdzie, powiedzcie gospodarzowi:
„Nauczyciel pyta: gdzie jest dla mnie izba, w której mógłbym spoŜyć
Paschę z moimi uczniami?” On wskaŜe wam na górze salę duŜą,
usłaną i gotową. Tam przygotujcie dla nas.
E:
Uczniowie wybrali się i przyszli do miasta, gdzie znaleźli, tak, jak im
powiedział, i przygotowali Paschę.
Ukrzy
Ŝ
owanie
E:
Tam dawali Mu wino zaprawione mirrą, lecz On nie przyjął.
UkrzyŜowali Go i rozdzielili między siebie Jego szaty, rzucając o nie
losy, co który miał zabrać. A była godzina trzecia, gdy Go ukrzyŜowali.
Był teŜ napis z podaniem Jego winy, tak ułoŜony: „Król Ŝydowski”.
Razem z Nim ukrzyŜowali dwóch złoczyńców, jednego po prawej,
drugiego po lewej Jego stronie. Tak wypełniło się słowo Pisma:
„W poczet złoczyńców został zaliczony”.
Zapowied
ź
zdrady
E:
Z nastaniem wieczoru przyszedł tam razem z dwunastoma.
A gdy zajęli miejsca i jedli, Jezus rzekł:
7:
Zaprawdę powiadam wam: jeden z was mnie zdradzi,
ten, który je ze mną.
E:
Zaczęli się smucić i pytać jeden po drugim:
T:
CzyŜbym ja?
E:
On im rzekł:
7:
Jeden z Dwunastu, ten, który ze mną rękę zanurza w misie. Wprawdzie
Syn Człowieczy odchodzi, jak o nim jest napisane, lecz biada temu
człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy będzie wydany. Byłoby
lepiej dla tego człowieka, gdyby się nie narodził.
Wyszydzenie na krzy
Ŝ
u
E:
Ci zaś, którzy przechodzili obok, przeklinali Go, potrząsali głowami
mówiąc:
T:
Ej, Ty, który burzysz przybytek i w trzech dniach go odbudowujesz,
zejdź z krzyŜa i ocal samego siebie.
E:
Podobnie arcykapłani wraz z uczonymi w Piśmie drwili między sobą
i mówili:
T:
Innych wybawiał, siebie nie moŜe wybawić. Mesjasz, król Izraela,
niechŜe teraz zejdzie z krzyŜa, Ŝebyśmy widzieli i uwierzyli.
E:
LŜyli Go takŜe ci, którzy byli z Nim ukrzyŜowani.
Ś
mier
ć
Jezusa
E:
A gdy nadeszła godzina szósta, mrok ogarnął całą ziemię aŜ do godziny
dziewiątej. O godzinie dziewiątej Jezus zawołał donośnym głosem:
7:
Eloí, Eloí, lamá sabachtháni!
E:
To znaczy: „BoŜe mój, BoŜe mój, czemuś mnie opuścił?”.
Niektórzy ze stojących obok, słysząc to, mówili:
T:
Patrz, woła Eliasza.
E:
Ktoś pobiegł i napełniwszy gąbkę octem, włoŜył na trzcinę i dawał Mu
pić, mówiąc:
I:
Poczekajcie, zobaczymy, czy przyjdzie Eliasz, Ŝeby Go zdjąć z krzyŜa.
E:
Lecz Jezus zawołał donośnym głosem i oddał ducha.
Ustanowienie Eucharystii
E:
A gdy jedli, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo,
połamał go i dał im mówiąc:
7:
Bierzcie, to jest Ciało moje.
E:
Potem wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie dał im,
i pili z niego wszyscy. I rzekł do nich:
7:
To jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana. Zaprawdę
powiadam wam: Odtąd nie będę juŜ pił z owocu winnego krzewu
aŜ do owego dnia, kiedy pić go będę nowy w Królestwie BoŜym.
Przepowiednia zaparcia si
ę
piotra
E:
Po odśpiewaniu hymnu wyszli w stronę Góry Oliwnej.
Wtedy Jezus im rzekł:
Wszyscy kl
ę
kaj
ą
i przez chwil
ę
zachowuj
ą
milczenie
6 Wielki Tydzie
ń
Niedziela M
ę
ki Pa
ń
skiej, Rok B 3
Jezus odrzucony przez swój naród
E:
Na kaŜde święto zaś miał zwyczaj uwalniać im jednego więźnia, którego
Ŝądali. A był tam jeden, zwany Barabaszem, uwięziony z buntownikami,
którzy w rozruchu popełnili zabójstwo. Tłum przyszedł i zaczął domagać
się tego, co zawsze im czynił. Piłat im odpowiedział:
I:
Jeśli chcecie, uwolnię wam króla Ŝydowskiego?
E:
Wiedział bowiem, Ŝe arcykapłani wydali Go przez zawiść.
Lecz arcykapłani podburzyli tłum, Ŝeby uwolnił im raczej Barabasza.
Piłat ponownie ich zapytał:
I:
CóŜ więc mam uczynić z Tym, którego nazywacie królem Ŝydowskim?
E:
Odpowiedzieli mu krzykiem:
T:
UkrzyŜuj Go!
E:
Piłat odparł:
I:
Co więc złego uczynił?
E:
Lecz oni jeszcze głośniej krzyczeli:
T:
UkrzyŜuj Go!!
E:
Wtedy Piłat chcąc zadowolić tłum, uwolnił im Barabasza,
Jezusa zaś kazał ubiczować i wydał na ukrzyŜowanie.
7:
Wszyscy zwątpicie we mnie. Jest bowiem napisane: Uderzę pasterza,
a rozproszą się owce. Lecz gdy powstanę, uprzedzę was do Galilei.
E:
Na to odrzekł Mu Piotr:
I:
Choćby wszyscy zwątpili, ale nie ja.
E:
Odpowiedział mu Jezus:
7:
Zaprawdę powiadam ci: dzisiaj, tej nocy, zanim kogut dwa razy zapieje,
ty trzy razy się mnie wyprzesz.
E:
Lecz on tym bardziej zapewniał:
I:
Choćby mi przyszło umrzeć z Tobą, nie wyprę się Ciebie.
E:
I wszyscy tak samo mówili.
Modlitwa i trwoga konania
E:
A kiedy przyszli do ogrodu zwanego Getsemani,
rzekł Jezus do swoich uczniów:
7:
Usiądźcie tutaj, ja tymczasem będę się modlił.
E:
Wziął ze sobą Piotra, Jakuba i Jana i począł drŜeć i odczuwać trwogę.
I rzekł do nich:
7:
Smutna jest moja dusza aŜ do śmierci; zostańcie tu i czuwajcie.
E:
I odszedłszy nieco dalej , upadł na ziemię i modlił się, Ŝeby,
jeśli to moŜliwe, ominęła Go ta godzina. I mówił:
7:
Abba, Ojcze, dla Ciebie wszystko jest moŜliwe,
zabierz ten kielich ode mnie. Lecz nie to, co ja chcę, ale to, co Ty.
E:
Potem wrócił i zastał ich śpiących. Rzekł do Piotra:
7:
Szymonie, śpisz? Jednej godziny nie mogłeś czuwać?
Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie;
duch wprawdzie ochoczy, ale ciało słabe.
E:
Odszedł znowu i modlił się, powtarzając te same słowa. Gdy wrócił,
zastał ich śpiących, gdyŜ oczy ich były snem zmorzone, i nie wiedzieli,
co Mu odpowiedzieć. Gdy przyszedł po raz trzeci, rzekł do nich:
7:
Śpicie dalej i odpoczywacie? Dosyć. Przyszła godzina, oto Syn
Człowieczy będzie wydany w ręce grzeszników.
Wstańcie, chodźmy, oto zbliŜa się mój zdrajca.
E:
I zaraz, gdy On jeszcze mówił, zjawił się Judasz, jeden z Dwunastu,
a z nim zgraja z mieczami i kijami wysłana przez arcykapłanów,
uczonych w piśmie i starszych. A zdrajca dał im taki znak:
I:
Ten, którego pocałuję, to On; chwyćcie Go i prowadźcie ostroŜnie.
Król wy
ś
miany
E:
śołnieŜe zaprowadzili Go na wewnętrzny dziedziniec, czyli pretorium,
i zwołali całą kohortę. Ubrali Go w purpurę i uplótłszy wieniec z ciernia,
włoŜyli Mu na głowę. I zaczęli Go pozdrawiać:
T:
Witaj królu Ŝydowski!
E:
Przy tym bili Go trzciną po głowie, pluli na Niego i, przyklękając,
oddawali Mu hołd. A gdy Go wyszydzili, zdjęli z Niego purpurę
i włoŜyli na Niego własne Jego szaty.
Droga Krzy
Ŝ
owa
E:
Następnie wyprowadzili Go, aby Go ukrzyŜować. I przymusili niejakiego
Szymona z Cyreny, ojca Aleksandra i Rufa, który wracał z pola i właśnie
przechodził, Ŝeby niósł krzyŜ Jego.
Przyprowadzili Go na miejsce Golgota, to znaczy Miejsce Czaszki.
4 Wielki Tydzie
ń
Niedziela M
ę
ki Pa
ń
skiej, Rok B 5
E:
Skoro tylko przyszedł, przystąpił do Jezusa i rzekł:
I:
Rabbi
E:
i pocałował Go. A jeden z tych, którzy tam stali, dobył miecza, uderzył
sługę najwyŜszego kapłana i odciął mu ucho. A Jezus rzekł do nich:
7:
Wyszliście z mieczami i kijami, jak na zbójcę, Ŝeby mnie pochwycić.
Codziennie nauczałem u was w świątyni, a nie pojmaliście mnie.
Ale pisma muszą się wypełnić.
E:
Wtedy opuścili go wszyscy i uciekli. A pewien młodzieniec szedł za nim,
odziany prześcieradłem na gołym ciele. Chcieli go chwycić,
lecz on zostawił prześcieradło i bez odzienia uciekł od nich.
T:
Prorokuj!
E:
TakŜe słudzy bili Go pięściami po twarzy.
Zaparcie si
ę
Piotra
E:
Kiedy Piotr był na dole na dziedzińcu, przyszła jedna ze słuŜących
najwyŜszego kapłana. Zobaczywszy Piotra grzejącego się, przypatrzyła
mu się i rzekła:
I:
I tyś był z Nazarejczykiem Jezusem.
E:
Lecz on zaprzeczył temu, mówiąc:
I:
Nie wiem i nie rozumiem co mówisz.
E:
I wyszedł na zewnątrz do przedsionka, a kogut zapiał.
SłuŜąca widząc go, znowu zaczęła mówić do tych, którzy tam stali:
I:
To jest jeden z nich.
E:
A on ponownie zaprzeczył. Po chwili ci, którzy tam stali,
mówili znowu do Piotra:
I:
Na pewno jesteś jednym z nich, jesteś takŜe Galilejczykiem.
E:
Lecz on począł się zaklinać i przysięgać:
I:
Nie znam tego człowieka o którym mówicie.
E:
I w tej chwili kogut powtórnie zapiał. Wspomniał Piotr na słowa, które
mu powiedział Jezus: Pierwej, nim kogut dwa razy zapieje, trzy razy
Mnie się wyprzesz. I wybuchnął płaczem.
Jezus przed Wysok
ą
Rad
ą
E:
A Jezusa zaprowadzili do najwyŜszego kapłana, u którego zebrali się
wszyscy arcykapłani, starsi uczeni w piśmie. Piotr zaś szedł za Nim z
daleka aŜ na dziedziniec pałacu najwyŜszego kapłana. Tam siedział
między słuŜbą i grzał się przy ogniu.
Tymczasem arcykapłani i Wysoka Rada szukali świadectwa przeciw
Jezusowi, aby Go zgładzić, lecz nie znaleźli. Wielu wprawdzie
zeznawało fałszywie przeciwko Niemu, ale świadectwa te nie były
zgodne. A niektórzy wystąpili i zeznali fałszywie przeciw Niemu:
T:
Myśmy słyszeli jak On mówił: ja zburzę ten przybytek uczyniony ludzką
ręką i w ciągu trzech dni zbuduję inny, nie ręką ludzką uczyniony.
E:
lecz i w tym ich świadectwo nie było zgodne.
Wtedy najwyŜszy kapłan wystąpił na środek i zapytał Jezusa:
I:
Nic nie odpowiadasz na to, co oni zeznają przeciw Tobie?
E:
Lecz On milczał i nic nie odpowiedział.
NajwyŜszy kapłan zapytał go ponownie:
I:
Czy Ty jesteś Mesjaszem, Synem Błogosławionego?
E:
Jezus odpowiedział:
7:
Ja Jestem. Ujrzycie Syna Człowieczego, siedzącego po prawicy
Wszechmocnego i nadchodzącego z obłokami niebieskimi.
E:
Wówczas najwyŜszy kapłan rozdarł swoje szaty i rzekł:
I:
Na cóŜ nam jeszcze potrzeba świadków?
Słyszeliście bluźnierstwo. CóŜ wam się zdaje?
E:
Oni zaś wszyscy wydali wyrok, Ŝe winien jest śmierci. I niektórzy
zaczęli pluć na Niego; zakrywali mu twarz, policzkowali go i mówili:
Jezus przed Piłatem
E:
Zaraz wczesnym rankiem arcykapłani wraz ze starszymi i uczonymi w
Piśmie i cała Wysoka Rada powzięli uchwałę. Kazali Jezusa związanego
odprowadzić i wydali Go Piłatowi. Piłat zapytał Go:
I:
Czy Ty jesteś królem Ŝydowskim?
E:
Odpowiedział mu:
7:
Tak, ja jestem.
E:
Arcykapłani zaś oskarŜali Go o wiele rzeczy. Piłat ponownie Go zapytał:
I:
Nic nie odpowiadasz? ZwaŜ, o jakie rzeczy Cię oskarŜają.
E:
Lecz Jezus nic juŜ nie odpowiedział, tak, Ŝe Piłat się dziwił.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
