Erikson Steven - Malazańska Księga Poległych Tom 9.2 - Pył Snów. Pustkowia, KSIĄŻKI(,,audio,mobi,rtf,djvu), Nowy folder, Erikson Steven - Malazańska Księga Poległych Tom1 -10[JoannaC]
Errata WFRP Podrecznik Podstawowy 2ed PL, Warhammer 1, Warhammer, 2 Ed, Nowy folder
Ewangelia wg św. Łukasza, Wiara, Pismo Święte - teksty, Nowy Testament
Ewangelia wg św. Mateusza, Wiara, Pismo Święte - teksty, Nowy Testament
Et Neyman Kozinski mikroprocesory i mikrokomputery,
Ewangelia życia doskonałego - praca zbiorowa, 1, A tu dużo nowych ebooków
Europejska Unia Bankowa - Małgorzata Zaleska DOWNLOAD, Biznes i ekonomia
Eve Vaughn - A Night to Remember (Samhain), Eve Vaughn
Eurowybory pod ostrzałem tureckiej krytyki (27-05-2009), TĂźrkiye,TĂźrkçe, Artykuły Portalu Spraw Zagranicznych
Esler, Chrześcijaństwo w świecie rzymskim
ew15-rozklad-nowy-lokomotywa-naszelementarz--2, nauczanie zintegrowane
[ Pobierz całość w formacie PDF ]//-->edukacja wczesnoszkolna,klasa pierwszapraca z ćwiczeniami z seriiLokomotywai podręcznikiemNasz elementarzRozkład materiałurok szkolny 2015/2016WstępKoncepcja pracy z seriąLokomotywai podręcznikiemNasz elementarzTrzon działań edukacyjnych opiera się na edukacji polonistycznej zintegrowanej z edukacją przyrodnicząi społeczną. Do kształcenia z zakresu tych edukacji przeznaczone są zeszyty ćwiczeń z seriiLokomotywa:Mój pierwszy zeszytorazCzytam i piszę(w kilku częściach). Treści z zakresu edukacji matematycznejsą zawarte w dwóch zeszytach ćwiczeńMatematyka.Wszystkie te publikacje zostały wzbogacone o ele-menty wyprawki – naklejki, wycinanki i kartonikowe wypychanki, służące do ćwiczeń manipulacyjnych.Na początkowym etapie nauki są one podstawową pomocą do kształtowania rozwoju dzieci i rozwi-jania ich umiejętności, a jednocześnie umożliwiają proponowanie dzieciom różnorodnych form pracy,przypominających zabawę.Praca z ćwiczeniami z seriiLokomotywajest możliwa przy jednoczesnym korzystaniu z podręcznikaMEN pt.Nasz elementarz,co zostało uwzględnione w niniejszym rozkładzie materiału. W propozycjachtygodniowego rozkładu materiału przy każdym temacie zostały wyszczególnione pomoce dydaktyczne,z których można korzystać, z podaniem tytułów publikacji i numerów stron. Znalazły się tam równieżodnośniki do wszystkich części podręcznika.Pracę z wyżej wymienionymi ćwiczeniami można uzupełnić, korzystając z innych publikacji z seriiLoko-motywa.Szczególnie polecamyAlbum,który zawiera plansze z treściami do edukacji społecznej i przy-rodniczej, orazWiersze i opowiadania(wybór tekstów prozatorskich i poetyckich dla dzieci). Do edukacjiartystycznej przeznaczone są oddzielne zeszyty ćwiczeń, zatytułowaneMuzykaorazPlastyka,a ich inte-gralną częścią jest teczka dla ucznia, w której znajdują się elementy wyprawki (kolorowe karty do pracplastycznych, kartonikowe wypychanki oraz naklejki). Do zajęć komputerowych polecamy płytę CD-ROMZajęcia komputerowewraz z tekturowym laptopem, którym można się posłużyć również poza pracowniąkomputerową. W niniejszym rozkładzie materiału odnośniki do tych publikacji zostały oznaczone szarymkolorem, gdyż stanowią ofertę dodatkową, która może jednak zainteresować nauczycieli i rodziców.W książkach seriiLokomotywa,a także na płycieZajęcia komputerowepojawiają się bohaterowie serii:pan Tomek (bibliotekarz i nauczyciel informatyki), pani Magda (nauczycielka) oraz czworo dzieci z jejklasy: Ela, Iwonka, Antek i Oskar, a od czasu do czasu także inni uczniowie z tej klasy. Wyjątkową boha-terką jest papuga o imieniu Sylaba. Uczniowie z klasy pani Magdy towarzyszą dzieciom korzystającymz seriiLokomotywaprzez trzy lata nauki. Rosną i zmieniają się wraz z nimi, przeżywają takie sameproblemy i sytuacje, z jakimi dzieci w tym wieku stykają się w domu i w szkole – dlatego łatwo sięz nimi identyfikować. Przy okazji uczniowie dowiadują się, jak postacie te spędzają wolny czas, wakacje,święta, poznają też ich zainteresowania i niektórych członków rodziny.Koncepcja edukacji polonistycznej, przyrodniczej i społecznejoraz zeszytów ćwiczeń z zakresu tej edukacjiNa początkowym etapie nauki (pierwsze trzy tygodnie zajęć) edukacja polonistyczna, przyrodnicza i spo-łeczna jest realizowana łącznie ze wszystkimi pozostałymi edukacjami z wykorzystaniem książkiMójpierwszy zeszytoraz kilku stron z podręcznikaNasz elementarz.W tym czasie priorytetowe znaczeniemają: obserwacja i poznawanie każdego dziecka, diagnoza jego potrzeb i możliwości oraz sprawdzenieu uczniów podstawowych umiejętności wyniesionych z etapu przedszkolnego.Po okresie adaptacyjnym warto wykorzystać ćwiczeniaCzytam i piszę,realizując treści z zakresu edu-kacji polonistycznej, przyrodniczej i społeczno-etycznej, sięgając przy tym po rządowy podręcznikNaszelementarz,a w miarę możliwości – po książkę zatytułowanąAlbum.Na początkowym etapie nauki niepotrzebne jest stosowanie dodatkowych zeszytów, ale gdy pozwalana to czas, warto korzystać z dodatkowej publikacji –Zeszytu do ćwiczeń grafomotorycznych i kaligrafii.W drugim semestrze można wprowadzić dodatkowy zeszyt.Copyright © Gdańskie Wydawnictwo OświatoweW początkowym okresie nauki uczniowie zaczynają poznawać litery, uczą się też czytać i pisać, przy czymod samego początku, gdy tylko pojawiają się pierwsze wyrazy, które uczniowie potrafią przeczytać, wyko-nują ćwiczenia wymagające czytania ze zrozumieniem. Ta umiejętność doskonalona jest konsekwentniewe wszystkich książkachCzytam i piszę.Pod koniec klasy 1, kiedy dzieci poznają już wszystkie litery,przewidziano podsumowanie dotyczące liter, sylab, wyrazów i zdań oraz wprowadzenie alfabetu. Dziecipoznają też literyX, ViQ,potrzebne m.in. do nauki języka angielskiego.W ćwiczeniachCzytam i piszępodstawą planowania działań edukacyjnych są kręgi tematyczne (w klasie 1jest ich 10), których dobór jest uwarunkowany przede wszystkim zapisami podstawy programowej. W celuuwypuklenia zakresu treści kształcenia w ramach każdego kręgu sformułowano po kilka (2–4) blokówproblemowych. Do każdego bloku zaproponowano tematykę zajęć. Każdy blok problemowy rozpoczynasię planszą lub zestawem ilustracji bogatych w szczegóły, nawiązujących do tematyki i słownictwa tegobloku. Na planszach zaprezentowano różne sytuacje społeczne bliskie dzieciom, relacje międzyludzkie,zagadnienia wychowawcze i związki przyczynowo-skutkowe.W każdej z częściCzytam i piszęzamieszczono – co pewien czas – zestawy ćwiczeń utrwalających, którepozwalają sprawdzić, w jakim stopniu uczniowie opanowali wprowadzone treści edukacyjne. Na końcuostatniej (piątej) części znajdują się zadania do wyboru. Nauczyciel może je wykorzystać lub pominąć,w zależności od umiejętności uczniów i tempa ich pracy.Na początku nauki dzieci poznają piktogramy czynnościowe (czyli symboliczne rysunki oznaczające czyn-ność, np. rysunek nożyczek =wycina),które pozwalają im dosyć szybko czytać i układać proste zdania.Duży nacisk położono też na odkodowywanie piktogramów (również tych używanych powszechnie) i ichsekwencji. Oswaja to dzieci z faktem, że znaki graficzne mogą być nośnikami informacji, a także przy-zwyczaja do ustalonego porządku odczytywania elementów – od lewej do prawej, odpowiadającegoukładowi liter w wyrazach i wyrazów w zdaniach.Wprowadzono też około 30 wyrazów do czytania globalnego. Pojawiają się one sukcesywnie. Najpierw7 wyrazów w książce na okres przedliterowyMój pierwszy zeszyt,a potem po 3–4 nowe wyrazy przy okazjiwprowadzania kolejnych samogłosek (w książceCzytam i piszę. Część 1).Każdy wyraz jest powtarzanyco najmniej dwukrotnie, a niektóre – wielokrotnie. Pierwszymi wyrazami do czytania globalnego sąimiona bohaterów serii:Ela, Iwonka, Antek, Oskarorazpani Magda, pan TomekiSylaba(imię papugi).Umiejętność czytania globalnego imion bohaterów pozwala na czytanie zdań już przy wprowadzeniupierwszych liter oznaczających samogłoski.W toku pracy z wykorzystaniem piktogramów i wyrazów do czytania globalnego ściśle przestrzegasię zasady stopniowania trudności: od odczytywania znaczenia piktogramów oznaczających czynności,np.maluje, idzie,aż po rozbudowane zdania piktogramowe, np.Antek układa zielony klocek; Iwonkapodaje Oskarowi żółty klocek.Na kolejnym etapie nauki czytania należy stosować metodę analityczno-syntetyczną. Szczególny naciskwarto kłaść na posługiwanie się sylabami. Zaplanowano następujące rodzaje ćwiczeń z zakresu analizyi syntezy sylabowej:– odczytywanie sylab;– rozkładanie wyrazów na sylaby i składanie wyrazów z sylab;– określanie miejsca i kolejności sylab w wyrazach;– dostrzeganie powtarzalności sylab w wyrazach i dobieranie wyrazów o podobnej sylabie końcowej lubpoczątkowej.Gdy dzieci poznają już tyle liter, że mogą czytać zbudowane z nich wyrazy, w książkach dla uczniapojawiają się tylko takie słowa, które dzieci potrafią przeczytać. Jedyny wyjątek od tej reguły stanowiąstrony rozpoczynające bloki problemowe. Pojawia się na nich tytuł bloku oraz czasem, w nielicznychprzypadkach, inne napisy zawierające litery, których dzieci wcześniej nie poznały.W związku z przyjęciem takiego założenia na początku nauki w książkach seriiLokomotywanie mapoleceń do ćwiczeń. Pojawiają się one dopiero wówczas, gdy dzieci potrafią je samodzielnie przeczytać.W ten sposób można przyzwyczaić uczniów do czytania poleceń. Dotychczasowa praktyka szkolna wska-zuje, że umieszczanie poleceń w podręcznikach dla klasy 1, podobnie jak zrobiono to w podręcznikuCopyright © Gdańskie Wydawnictwo OświatoweNasz elementarz– zapisanych małą czcionką i przeznaczonych do czytania przez nauczyciela – ma jednązasadniczą wadę. Gdy nauczyciel przez długi (początkowy) okres nauki czyta polecenia, to nie kształciu dzieci nawyku ich czytania. W konsekwencji, kiedy uczniowie umieją już czytać, nie czytają poleceń dozadań (lub czytają je bardzo pobieżnie), bo nie zostali do tego przyzwyczajeni. Ponadto zapisane małączcionką polecenia zaburzają percepcję uczniów, a brak miejsca sprawia, że w poleceniach często nie dasię zawrzeć wszystkich ważnych zagadnień.Przy nauce czytania należy się konsekwentnie trzymać zasady stopniowania trudności. Dlatego wprowa-dzenie każdej nowej litery zaczyna się od wysłuchiwania głosek i czytania sylab, następnie dzieci czytająwyrazy, a dopiero na końcu pojawiają się teksty elementarzowe. Znaki graficzne typu: kropka, znak zapy-tania, wykrzyknik, dwukropek, przecinek, wielokropek nie pojawiają się bez uprzedniego przygotowaniauczniów na taką sytuację. Zawsze gdy nowy znak zostaje użyty w tekście, nauczycielowi proponuje siępolecenia ukierunkowane na przybliżenie tego znaku dzieciom.Zgodnie z zasadą stopniowania trudności istotne znaczenie przypisano również pracy nad technicznymaspektem pisania. W książkach z seriiLokomotywaprzy nauce pisania użyto zamkniętej wersji małychliterp, b.Decyzję autorek poprzedziły wnikliwe analizy zniekształceń tych liter napotykanych w piśmieuczniów klas 1–3. Okazuje się, że tradycyjne otwarcie literp, bw wielu przypadkach skutkuje znaczącymobniżeniem czytelności dziecięcego pisma, zwłaszcza u dzieci o słabej motoryce. Sprzyja, co prawda,płynności ruchu ręki, ale utrudnia odczytanie zapisu. Uwagę na ten fakt zwracają także autorzy publikacjipoświęconych nauce pisania (J. Brudzewski, M. Brudzewska, A. Jakubczyk,Nauka pisania metodą płynnegoruchu,Oficyna Wydawnicza Szkolna, Katowice 2005). Wpływ na decyzję o wyborze zamkniętej wersjiliterp, bmiały także wyniki badań ankietowych, przeprowadzonych wśród około 500 nauczycieli klas1–3. Około połowa badanych stwierdziła, że zamknięcie literpibjest bardzo wskazane, a jedynie kilkaprocent nauczycieli uznało proponowaną zmianę za niekorzystną. Jak wykazały badania, wśród losowowybranych osób dorosłych i starszych uczniów niemal 100% zapisuje literypibw formie zamkniętej.Zmiana kroju literp, bwydaje się szczególnie uzasadniona teraz, gdy naukę trudnej sztuki pisaniarozpoczynają również dzieci sześcioletnie.Zagadnienia związane z edukacją przyrodniczą i społeczno-etyczną omawia się przy okazji nauki pisaniai czytania, są to bowiem ważne obszary zintegrowanego kształcenia w klasach 1–3. Składają się na nietreści wielu dziedzin, w tym: biologiczne, geograficzne, fizyczne, historyczne, kulturowe i inne. Poznawa-nie ich przez dzieci najczęściej odbywa się na dwa sposoby: poprzez samorzutne, spontaniczne działaniai niezamierzone uczenie się oraz dzięki celowo i systematycznie realizowanemu procesowi edukacyjnemu,ukierunkowanemu na stopniowe budowanie systemu wiadomości, umiejętności i postaw. Oba te spo-soby uznaje się za komplementarne. Nauczyciel musi najpierw poznać znaczenia nadawane przez dzieciokreślonym terminom i pojęciom (tzw. przedwiedzę), by móc projektować dalsze zadania i działania,efektywne dla konkretnych uczniów.Edukację przyrodniczą i społeczną należy traktować jako: edukację o środowisku, w środowisku i dlaśrodowiska społeczno-przyrodniczego. Szczególne miejsce warto wyznaczyć zatem takim sposobom pracyjak: wycieczki, wywiady, doświadczenia i eksperymenty badawcze, ćwiczenia dramowe. Do realizacjiwymagań podstawy programowej z zakresu tych edukacji warto wykorzystaćAlbum.Jego zawartośćstanowią plansze rysunkowe (rysunki realistyczne, bardzo bliskie rzeczywistości) i zdjęcia, ilustrująceróżne składniki środowiska, w tym m.in. antroposfery (środowiska społecznego), fitosfery (środowiskaroślin), zoosfery (środowiska zwierząt), hydrosfery (środowiska wodnego) i atmosfery.Koncepcja edukacji matematycznej oraz zeszytów ćwiczeń z zakresu tej edukacjiNa początku klasy 1 (pierwsze trzy tygodnie zajęć) edukacja matematyczna jest realizowana łączniez pozostałymi edukacjami (polonistyczną, przyrodniczą i społeczną, a także muzyczną i plastyczną)z wykorzystaniem książkiMój pierwszy zeszyt.W tym czasie priorytetowe znaczenie ma obserwacjai poznawanie każdego dziecka, jego potrzeb i możliwości, a także sprawdzenie podstawowych umiejęt-ności matematycznych uczniów, wyniesionych z etapu przedszkolnego. Po okresie adaptacyjnym edukacjamatematyczna jest już realizowana oddzielnie, z wykorzystaniem dwóch zeszytów ćwiczeń z seriiLoko-motywa–Matematyka. Część 1 i Matematyka. Część 2oraz podręcznikaNasz elementarz.Copyright © Gdańskie Wydawnictwo OświatoweW zeszytach ćwiczeń działania edukacyjne zostały zaplanowane wokół najważniejszych zagadnień mate-matycznych zapisanych w podstawie programowej. Każde z nich rozpoczyna kolorowa plansza lub zestawilustracji. W ramach tych zagadnień sformułowano kilka bloków problemowych, do których została opra-cowana tematyka zajęć.Przy wprowadzaniu nowych zagadnień zaleca się wykorzystywanie doświadczeń i sytuacji życiowychbliskich dzieciom i wskazujących na użyteczność matematyki. Takie podejście zaciekawia i motywujedo poznawania, uczenia się. Nawet w najprostszych zadaniach ważne jest znalezienie kontekstu z życiacodziennego, aby działania matematyczne i inne aktywności matematyczne czemuś służyły (np. gdy dziecimają zliczyć elementy z dwóch grup, można im zaproponować przeliczenie elementów w opakowaniui elementów luzem, odejmowanie dobrze modeluje sytuacja zabierania produktów z półki do koszyka,a umiejętność posługiwania się zegarem zaczynamy od omówienia zegara elektronicznego, z którymdzieci mają zdecydowanie częściej do czynienia).Każde nowe pojęcie matematyczne powinno być poprzedzone jego modelowaniem, które wywołuje zain-teresowanie i aktywność dzieci (np. zanim poznają pojęcie kilograma, budują własną wagę, ważą różneprzedmioty, odkrywają potrzebę użycia jednakowych elementów jako odważników). Gromadzenie tegotypu doświadczeń wpływa inspirująco na dalsze uczniowskie badania oraz próby przewidywania i spraw-dzania własnych pomysłów. Dzieci nabywają wówczas odpowiednich intuicji matematycznych i właściwierozumieją nowe pojęcia.W książceMatematyka. Część 1nie ma poleceń. Pojawiają się one dopiero wCzęści 2.Są tak sformu-łowane, aby uczniowie mogli je przeczytać – składają się tylko z tych liter, które (zgodnie z rozkłademmateriału) zostały wprowadzone na zajęciach z zakresu edukacji polonistycznej. W ten sposób dzieciprzyzwyczajają się do samodzielnego czytania poleceń.Wyprawka umieszczona na końcu każdego zeszytu ćwiczeń została skonstruowana tak, że dzieci musządokonać wyboru odpowiednich jej elementów lub ich liczby. Dzięki temu mają szansę nauczyć się otwar-tości w myśleniu, i uświadamiają sobie prawo do wyboru własnego sposobu rozwiązania zadania (bylebył on prawidłowy).Przy okazji wprowadzania zagadnień matematycznych wpleciono wiele rozmaitych treści z innych edu-kacji (polonistycznej – np. ćwiczenia w opowiadaniu o tym, co się dzieje na ilustracji, słuchanie i naukawierszyków, ustalanie liczby liter w wyrazach; przyrodniczej – np. rozpoznawanie wybranych gatunkówroślin na podstawie wyglądu liści, ptaków, grzybów jadalnych i trujących, nazwy kwiatów, klasyfikacjawarzyw i owoców, symetria w przyrodzie; społecznej – np. bezpieczeństwo na ulicy, ruch prawostronny,znaki drogowe, plan mieszkania, monety i banknoty, numery alarmowe).Naukę pisania cyfr przewidziano po kilku miesiącach nauki, gdy dzieci nabiorą już sprawności grafomo-torycznej. Dzięki temu trudna sztuka pisania nie dominuje nad zdobywaniem odpowiednich umiejętnościmatematycznych. Zanim dzieci przystąpią do nauki pisania cyfr, powinny sprawnie liczyć (co najmniejdo 10), posługiwać się kostką do gry, utrwalić zagadnienia związane z orientacją przestrzenną, porów-nywać obiekty, a także – rozpoznawać cyfry od 1 do 9 oraz liczbę 10, poznać liczbę 0 i nauczyć sięrozpoznawać polskie monety i banknoty. Powinny także intuicyjne rozumieć aspekt kardynalny i porząd-kowy liczb. Dzięki takiemu układowi treści nauczania przy nauce pisania cyfry 1 uczniowie mogą naprzykład od razu zapisać liczbę 10, a nawet 100. Symbol dodawania i znak równości pojawiają siędopiero po nauce pisania cyfry 5. Z kolei umiejętność zapisywania cyfr utrwalana jest także przy oka-zji realizacji zagadnień geometrycznych. Późne rozpoczęcie nauki pisania pozwala też na wprowadzaniećwiczeń łączących umiejętność czytania i liczenia. Przy realizacji kolejnych treści nauczania według propo-nowanego rozkładu materiału, oprócz systematycznej pracy z zeszytami ćwiczeń, można wykorzystywaććwiczenia znajdujące się w podręcznikuNasz elementarz(w rozkładzie materiału przy odpowiednichzagadnieniach wprowadzono odnośniki do zadań z podręcznika rządowego).W klasie 1 należy dogłębnie utrwalać dodawanie i odejmowanie w zakresie 10. Szczególny nacisk należypołożyć na rozwijanie i utrwalenie umiejętności rozkładania liczb na składniki, ponieważ ta umiejętnośćdaje dzieciom szansę nauczenia się sprawnego odejmowania liczb i będzie również konieczna przydodawaniu i odejmowaniu z przekroczeniem progu dziesiątkowego (w klasie 2).Zadania tekstowe pojawiają się regularnie w trakcie całego roku szkolnego. Naukę ich rozwiązywaniazaczynamy od sytuacji, w których informacje potrzebne do rozwiązania przedstawione są na rysunku.Copyright © Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe [ Pobierz całość w formacie PDF ]
